aankomst

In de plenzende regen sta ik op mijn kaartje te turen, op zoek naar het hostel. De palmbomen staan er troosteloos bij, ik ook. Dit had ik me heel anders voorgesteld. Uiteindelijk vind ik het hostel. Op mn boerenhollands stamp ik de kamer van het hostel binnen. Een schattig klein Japans meisje kijkt me geschokken aan. Ze wil van schik in haar koffer kruipen (ze past er minstens 3 keer in) maar ineens verschijnt er een glimlach op haar gezicht: 'I met you at the ferry'. De volgende dag bezoeken we samen de stad.

Dubrovnik

Dubrovnik lijkt een stad uit een sprookje. Maar hier is het echt: de zon, de palmbomen, de oeroude stad met metersdikke muren en het uitzicht over de helderblauwe zee. Tijdens de laatste oorlog is de stad aardig onder vuur genomen, maar daar is niets meer van te zien, alles is hersteld. Dubrovnik is heel goed onderhouden, te goed onderhouden. Er zijn steden die je kunt beleven, waar je in op kunt gaan. Maar in Durbrovnik is iedereen toeschouwer. Dubrovnik is een openluchtmuseum geworden, maar dan wel een heel mooi openluchtmuseum.

Een perfecte stad voor Japanner. Japanners gaan niet op vakantie voor hun rust. Nee, het is hard werken en alles wordt tot op de seconde ingepland. Vroeg naar bed, vroeg opstaan en dan als een malle door de stad rennen en proberen je 40 Gb geheugenkaartje vol te schieten. Met allemaal dezelfde foto's als in de brochure. Ik heb zelfs het vermoeden dat de foto's allemaal bewogen zijn, want er is geen tijd om stil te staan.

Tikje overdreven, ik heb een fantastische dag gehad! Volgende paradijslijke bestemming: de baai van kotor, montenegro.